Η ενδομητρίωση είναι η έκτοπη παρουσία ενδομητρίου, δηλαδή η παρουσία ιστού της εσωτερικής κοιλότητας της μήτρας (ενδομήτριο), εκτός της κοιλότητας αυτής. Τέτοιες εστίες έκτοπου ιστού μπορούν να αναπτυχθούν πάνω στις ωοθήκες, στην περιτοναϊκή κοιλότητα, στο έντερο, στην ουροδόχο κύστη και θεωρητικά σε πολλούς άλλους ιστούς.
Η ενδομητρίωση
- είναι χρόνια πάθηση
- δεν είναι μεταδοτικό νόσημα
- δεν είναι καρκίνος
Υπολογίζεται ότι πάσχουν από ενδομητρίωση 176 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια στον κόσμο ! Ο μέσος όρος ηλικίας της εμφάνισης της είναι τα 27 έτη.
Πέντε αλήθειες σχετικά με την ενδομητρίωση που ίσως να μην είναι πολύ γνωστές :
Δεν έχουν όλες οι πάσχουσες από ενδομητρίωση συμπτώματα
Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα άτομα με ενδομητρίωση λαμβάνουν μια διάγνωση με βάση τα συμπτώματα που εμφανίζουν κατά τη διάρκεια και μεταξύ των εμμηνορροϊκών κύκλων τους. Τα συμπτώματα αυτά είναι η υπερβολική αιμορραγία, η δυσμηνόρροια (κράμπες) και η επώδυνη ούρηση και κενώσεις. Ωστόσο, μια μελέτη διαπίστωσε ότι το 20% έως το 25% των ατόμων με την πάθηση είναι ασυμπτωματικά.
Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι η ασθένεια είναι πιθανό να είναι πιο διαδεδομένη μεταξύ των γόνιμων γυναικών σε σχέση με ό,τι πιστευόταν προηγουμένως. Η ανακάλυψη εστιών ενδομητρίωσης σε ασυμπτωματικά άτομα μπορεί να συμβαίνει κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης στην κοιλιά που γίνεται για λόγους που δεν σχετίζονται με την ενδομητρίωση.
Η ουσία είναι ότι αν και η ενδομητρίωση μπορεί να είναι πιο συχνή σε ολόκληρο τον πληθυσμό, το εύρος και ο βαθμός στον οποίο εμφανίζεται ποικίλλει από άτομο σε άτομο. Μπορεί να παρουσιαστεί ως ένα από τα τέσσερα στάδια της ενδομητρίωσης ή ένα ασυμπτωματικό φαινόμενο που έχει μικρή έως καθόλου επίδραση στον οργανισμό.
Τα άτομα με ενδομητρίωση συχνά αναπτύσσουν αυτοάνοσα νοσήματα.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα άτομα με ενδομητρίωση διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν μια αυτοάνοση νόσο.
Οι αυτοάνοσες παθήσεις προκύπτουν όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται σε μία ή περισσότερες περιοχές μέσα στο σώμα, όπως το μυϊκό, το ενδοκρινολογικό, το νευρικό και το καρδιαγγειακό σύστημα. Μια μελέτη 3.680 ατόμων με χειρουργική διάγνωση ενδομητρίωσης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι συμμετέχουσες είχαν περισσότερες πιθανότητες από εκείνους του γενικού πληθυσμού να αναπτύξουν μια αυτοάνοση νόσο. Επίσης είχαν περισσότερες από διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν ινομυαλγία.
Επιπλέον, το 20% των συμμετεχόντων στη μελέτη αντιμετώπιζαν περισσότερες από μία ασθένειες (ο υποθυρεοειδισμός και το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης κατατάσσονταν ψηλά μεταξύ αυτών των παθήσεων).
Οι ερευνητές συνεχίζουν να μελετούν αυτόν τον τομέα για να προσδιορίσουν καλύτερα τη σχέση μεταξύ της ενδομητρίωσης και των αυτοάνοσων νοσημάτων.
Η ενδομητρίωση υποδιαγιγνώσκεται στις εφήβους
Αρκετές ενήλικες γυναίκες περιγράφουν σοβαρά συμπτώματα ενδομητρίωσης που ξεκινούν από την έναρξη της εμμήνου ρύσεως. Ωστόσο, ορισμένοι επαγγελματίες υγείας πιστεύουν ότι είναι αδύνατο για τις έφηβους να αναπτύξουν ενδομητρίωση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε καθυστερήσεις στη διάγνωση και πρώιμες παρεμβάσεις.
Πρόσφατες μελέτες αποδεικνύουν ότι η έγκαιρη διάγνωση και οι στοχευμένες θεραπείες μπορούν να βελτιώσουν τις προοπτικές γονιμότητας και την ποιότητα ζωής των εφήβων κοριτσιών που έχουν διαγνωστεί με την πάθηση.
Η γενετική είναι πολύ πιθανό να παίζει έναν παράγοντα
Πολλοί επιστήμονες και ερευνητές συμφωνούν ότι η γενετική μπορεί να επηρεάσει τη δημιουργία και τη σοβαρότητα της ενδομητρίωσης ενός ατόμου. Οι ερευνητές χρησιμοποιούν την τεχνολογία χαρτογράφησης DNA για να απομονώσουν το γονίδιο ή τα γονίδια που ευθύνονται για την ενδομητρίωση.
Μελέτες που σχετίζονται με το γενεαλογικό δέντρο δείχνουν ότι όποιος είναι γονέας, αδερφή ή κόρη ενός ατόμου που έχει διαγνωστεί με ενδομητρίωση διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξει τη νόσο. Επιπλέον, η κληρονομικότητα της νόσου αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης πρώιμων και πιο οξέων συμπτωμάτων, καθώς και υπογονιμότητας.
Η ενδομητρίωση μπορεί να είναι αιτία για αποβολές
Οι καθ’έξιν αποβολές έχουν σύνθετη αιτιολογία, αλλά μία από αυτές μπορεί να είναι και η ενδομητρίωση. Συνεπώς, θα πρέπει να στραφεί η διάγνωση και προς την κατεύθυνση της μη διαγνωσμένης ενδομητρίωσης. Η ενδομητρίωση μπορεί να επηρρεάζει δυσμενώς με τη φλεγμονή που δημιουργεί , όπως και με την ανεπάρκεια προγεστερόνης, την εμφύτευση του εμβρύου και την ομαλή εξέλιξη της κύησης.